In het programma Kelder en Klöpping wordt gesteld dat veel beroepen zullen verdwijnen. Van makelaar tot bibliothecaris, van belastingambtenaar tot kassière. Het kan allemaal vervangen worden door computers. Wat een computer echter niet kan, is creatief zijn. Met een creatief beroep zit je dus goed.
Is dat wel zo?
Hoewel ik jaren in de techniek werkzaam ben geweest en zeg maar de babyvoeding van de autonavigatie was, dat wil zeggen, ik zorgde ervoor dat het groeide, het digitale wegennetwerk, krijg ik steeds meer een afkeer van alles wat met techniek te maken heeft. Computertechniek wel te verstaan. Niet omdat ik het niet bij kan benen maar door de ontevredenheid die ermee samenhangt.
De cultuur van meer, groter, sneller en zonder mensen past niet bij mij. Makkelijker daarentegen wel, maar overal een chip of printplaatje induwen is niet de oplossing en blijkt in veel gevallen slechts een probleem te verplaatsten of zelfs te creëren.
Draaiknoppen vervangen door tiptoetsen; minder belasting voor de pols, maar wel plotselinge hartproblemen bij een zwart scherm - net buiten de garantieperiode. Want dat lijkt ook wel met chip geregeld. En die draaiknop, die had het makkelijk 15 jaar volgehouden.
Dit is slechts een product. Daarvoor komt nu nog een monteur of een pakketdienst om het op te halen en het wordt opgelost. In de toekomst komt een drone mijn haperende machine ophalen. Geen mondeling contact meer. Alles online.
Wordt het niet erg a-sociaal? En wordt het niet erg donker met allemaal transportdrones in de lucht? En moet ik straks een helm op tijdens het wandelen? En …?
Gelukkig blijf íík mondeling contact houden met de klant. Al kan dat ook online.
Gelukkig komt de klant mij iets brengen waarop de schildering aangebracht moet worden. Al kan dat met die drone.
Gelukkig zijn er klanten waarbij ik in hun huis aan het werk moet. Al kunnen die ...
Verdorie, heb ik straks ook een a-sociaal beroep?
Gelukkig kan ík, gewapend met verf en penseel, mijn eigen gewenste wereld
creëren.
Reactie schrijven