Favoriet

 Het kan echt niet meer maar hij ligt zo lekker in de hand, doet precies wat ik wil en het resultaat is soms nog beter dan verwacht.

Ik heb het over mijn eerste spalter. Die brede, dunne, platte kwast waarmee ik de ondergrond inschilder, de basis zet maar ook structuur mee aanbreng. Het is een toppertje. De haren zijn inmiddels al zeker drie keer opnieuw in de bus gelijmd. Er missen een paar plukjes en ook zijn ze al een flink stuk gekrompen maar er afstand van doen voelt als …. nou vul zelf maar in: Het wegdoen van je eerste auto, of het knutselwerkje van je kind, of toch dat geliefde shirt in de zak van max stoppen.

En dan te bedenken dat zijn vervanger al een hele tijd klaar ligt. Ready for action. Maar toch grijp ik steeds naar de oude vertrouwde. Die waar ik een band mee heb opgebouwd. Die mijn eerste stappen in 'hout' heeft meegemaakt, zowel letterlijk als figuurlijk. Eén keer heb ik de nieuwe 'getest' en dat heeft hij prima doorstaan. Misschien toch maar de oude zijn rust gunnen en in plaats van weggooien mooi opbergen zodat de herinnering blijft. En gelukkig hebben we de foto nog. Want dat doe je met favorieten. Die leg je vast voor de eeuwigheid.